Bulunduğu Yeri Vatan ve İman Aşkı ile Donatan Esma Öztürk Kaleminden

Huzur veren sesler deyince herkesin aklına elbette farklı şeyler gelir. Yalnız Islam camiası olarak orayı huzur noktalarımızda yok değildir… Mesela ezan sesi, daha gün doğmadan o sesler huzuru duyurmaya başlar. Ve tabi gün batana kadar ayrı ayrı makamlarda huzur veren diğer vakit ezanlarını da unutmamalı.

Bir de Kur-an Kerim sesi var ki huzuru bir yana, kimi zaman hidayet kapılarının açılmasına bile vesile olmuyor mu?

Maroua,Kamerun ülkesinde Kur-an Şehri olarak biliniyor.

E haksız da sayılmaz, Halaka ismi verilen o kadar çok Kur-an Kursu var ki bu lakabı hakkediyor. Öğrenci sayısı çok olup, öğretmen sayısı az da olsa; sırası, masası olmasa, hatta iki kapak arası Kur-anı Kerimleri olmasa,kısaca bizim bildiğimiz kurs imkanları olmasa da hafız yetiştiren bir şehir.

Haliyle şehir böyle tanınınca, yolda giderken radyo yerine Kur-an okuyanları ve dinleyenleri, teknisyenlerin çalışmalarını yaparken Kur-an dinlemeleri,ya da öyle otururlarken Kur-an dinleyenleri ve okuyanları  görmeniz hiç de ilginç değil bu şehirde. Mesela evinizde otururken birden gelen Kur-an sesleri, hafızlık yapan miniklerin mırıldanmaları o kadar farklı duygular ki, ne kadar zaman geçerse geçsin, ilk an ki enerjisini heyecanını koruyor.Bu anlatılanların hepsi Maroua için normal desem de, gerçekten normal mi sizce? Yönetimi İslam olmayan bir şehirden bahsediyorum, başka dine mensup olan insanlarla iç içe yaşayan insanları anlatıyorum.

Peki ya bu sesler huzur değil de rahatsızlık verdiğini düşünen insanlardan olsaydık.

Onlardan olmamak için hangi bedeli ödedik ki? Madem bir bedel ödemedik, o zaman elimizdeki huzurun kıymetini bilme, onun hakkını verme zamanı gelmedi mi?

Bize huzur veren seslere sahip çıkmalı ve bu huzuru diğer insanlarında ulaşmasına vesile olmak için bir şeyler yapmalı, harekete geçmeli!…